Muratpaşa ilçesinde bir ayakkabı mağazasında satış danışmanı olarak çalışan Serkan Özdemir, geçen 24 Aralık'ta işten çıkıp evine gitti. Dinlenmek için koltuğa uzandı ve uyuyakaldı. Sabah işe gitmek için uyanınca ayağa kalkmaya çalıştı ancak yere düştü. Bacaklarının tutmadığını fark eden Özdemir, üşüttüğünü düşünerek 2 gün grip ilacı alıp istirahat etti. Ancak 2. gün idrarını tutamayınca büyük bir şok yaşadı. Durumunun ciddiyetini anlayarak arkadaşlarının yardımıyla Antalya Eğitim ve Araştırma Hastanesi'ne başvurdu. Yapılan nörolojik kontroller sonucunda Özdemir'e "Parapleji: Omurilik felci" teşhisi konuldu. Bir süre hastanede yatan Özdemir, fizik tedavi bölümünde yer olmadığı için sırasının gelmesi beklenerek taburcu edildi.
3 AY FİZİK TEDAVİ İÇİN SIRA BEKLEDİ
Tek başına yaşadığı evinde yatağa bağımlı kalan Serkan Özdemir, hayatının bir gecede değiştiğini belirtiyor. Arkadaşlarının desteğiyle yaşama tutunmaya çalışan Özdemir, şu anda fizik tedavi sırasını bekliyor. Kaslarının erimesini önlemek için oturduğu yerde bacaklarını hareket ettiriyor. Son olarak bir arkadaşının getirdiği tekerlekli sandalye ile evde hareket etme imkanı bulan Özdemir, sokakları pencereden izlemekten büyük mutluluk duyuyor. Geliri olmadığı için özel fizik tedavi alamayan Özdemir, ayağa kalkabilmek için bir an önce tedavi almayı umut ediyor.
''SOĞUK ALGINLIĞI SANDIM, SAPASAĞLAM BİR İNSANDIM''
Serkan Özdemir, yaşadığı olayı şu sözlerle anlattı: “24 Aralık günü işten geldim ve televizyon seyrederken uyuyakaldım. Sabah işe gitmek için uyandığımda kalkmaya çalışırken yatağa tekrar düştüm. Yürüme yetimi kaybetmiş gibi hissettim ve kalkamadım. İlk başta soğuk algınlığı olduğunu düşündüm ve 2 gün evde dinlendim. Geçmeyip idrarımın gelmediğini hissetmediğimde hastaneye başvurdum. Nörolojik olarak gerekli tedaviler yapıldı ancak fizik tedavi bölümünde yer olmadığı için taburcu edildim. 3 aydır fizik tedavi için sıra bekliyorum."
Özdemir, bu süreçte yaşadığı değişiklikleri de şu şekilde ifade etti: “Yalnız yaşıyorum. Kas kaybı yaşamamak için tek başıma yapabildiğim kadar bacaklarımı çalıştırmaya çalışıyorum. Sabah bir arkadaşım gelip pansumanımı yapıyor, kahvaltımı veriyor. Akşam aynı arkadaşım yemeğimi veriyor. İnsanın iç dünyası, psikolojisi değişiyor. 3 ay önce sapasağlam bir insandım. 3 ay önce hiç aklıma gelmezdi ama şu an tekerlekli sandalye, koltuk değneği bakıyorum."
''TEKERLEKLİ SANDALYE SAYESİNDE KALKABİLDİM''
Serkan Özdemir, dışarıya çıkmayı özlediğini şu sözlerle ifade etti: “Bir koltuk değneği olsa, onunla yarım adım bile atabilsem benim için dünyadaki en büyük lütuf. İnsanın iki adım atması en büyük mutluluğu olabiliyor. En büyük hayalim dışarı çıkıp güneşin, hayatın tadını alabilmek. 2 gün önce arkadaşım tekerlekli sandalye getirdi, öyle yataktan kalkabildim. Camdan dışarı baktığımda bile çok iyi hissediyorum."
